آموزش فضای ابری

جهت مشاهده سرفصل آموزش ها روی تب جلسات دوره کلیک بفرمایید

تولد فضای ابری

در حالی که فضای ابری بیشتر به یک اصطلاح قرن بیست و یکی شباهت دارد، اما ایده ی اولیه ی آن در دهه ی ۵۰ میلادی شکل گرفت. کامپیوتر های غول پیکر ابتدایی را به خاطر دارید؟ سیستم اصلی و مرکزی برخی از آنها از طریق اتصال هایی مخصوص بین چند کاربر به اشتراک گذاشته می شد. در این شیوه ی به اشتراک گذاری، بیشتر پردازش رایانه ای توسط همان سیستم مادر صورت میگرفت.

خب اگر سرعت انتقال اطلاعات بین سیستم ها در آن زمان همراه با سرعت پردازش و فضای در دسترس برای ذخیره سازی را مد نظر بگیریم، متوجه می شویم که آن فضای ابری خیلی با فضای ابری کنونی متفاوت بوده است و در واقع نسخه ی بسیار ضعیف و سطح پایینی از رایانش ابری، ذخیره سازی ابری و بقیه ی سرویس های ابری کنونی را شامل می شده است.

در اصل فضای ابری مجموعه ای از کامپیوترهای به هم متصل است که طراحی شده اند تا به عنوان یک اکوسیستم واحد فعالیت کنند. فضاهای ابری ایجاد شده اند تا یک یا چند سرویس مختلف را (اعم از فضای ذخیره سازی، ارسال و دریافت داده و امکان استفاده از نرم افزارهای مختلف) عرضه کنند، تا کاربرانی مثل ما و شما بتوانند از راه دور از این سرویس ها استفاده نمایند.

نتیجه این امر بدین صورت می گردد که کاربران مجبور نیستند خود فضای ابری یا سرویس های مورد استفاده را هر بار روی سیستم (یا سیستم هایشان) نصب کنند.

اما چرا اصطلاح “فضای ابری” انتخاب شد؟ هیچ کس به قطعیت جواب را نمی داند. شاید علت این باشد که اگر به صورت کلی و یکپارچه به حجم عظیم سیستم های به هم متصل بنگریم، آنها را همانند یک ابر می بینیم. چیزی شبیه به دسته های عظیم ملخ ها در هنگام یورش به مزارع، که از دور مانند ابری قهوه ای به نظر می رسند.